Przez pięc lat – pomiędzy 532 a 537 rokiem – w centrum Konstantynopola (dzisiejszego Stambułu) dziesięć tysięcy robotników pracowało przy wznoszeniu jednej z najbardziej kosztownych budowli w dziejach ludzkości. Zaprojektowali ją Artemios z Tralles i Izydor z Miletu na polecenie bizantyjskiego cesarza Justyniana I Wielkiego chcącego wznieść świątynię, która przyćmi dotychczas wszystkie zbudowane kościoły. Zamiar cesarza powiódł się znakomicie, gdyż przez niemal tysiąc lat Hagia Sophia była największą przestrzenią otoczoną ścianami i przykrytą dachem. Potężną bryłę na planie kwadratu zwieńczono imponującą kopułą o średnicy 32,5 metra. Justynian do tego stopnia był zachwycony wykonaną pracą, że kiedy wszedł do świątyni po raz pierwszy, wykrzyknął: \”O, Salomonie, prześcignąłem Cię!\”. Późniejsze lata nie były jednak dla bazyliki łaskawe:najpierw plądrowali ją rycerze kolejnych krucjat, a Turcy osmańscy po podboju miasta uczynili z niej meczet, dobudowując do pierwotnej świątyni m.in. cztery minarety. Ostatecznie w latach 30. XX wieku świątynię odnowiono i przemianowano na muzeum.
