zaburzenia krzepliwości krwi

Hemofilia to przypadłość genetyczna polegająca na niedoborze lub braku we krwi jednego z elementów krzepnięcia. Małe urazy i zniszczenia nie są szkodliwe dla chorych, a te intensywniejsze mogą się wykazać chociażby szkodliwe dla życia. Szkodliwe są również krwawienia wewnętrzne, szczególnie do stawów i mięśni. – Nie że ich, natomiast są bardzo szkodliwe.

Etiologie zaburzeń krzepnięcia krwi

Istotą skaz krwotocznych jest genetyczne lub nabyte zaburzenie krzepliwości krwi a w kontakcie z tym podniesiona tendencja do krwawień. Jak wiemy, krew jest tkanką miękką. Jednym z względów niekrzepnięcia krwi śródnaczyniowo w realiach fizjologicznych, zatem zachowania stabilności organizmu hemostazy, jest gładkość wewnętrznej części ściany naczynia. Efektywność działania dwóch zespołów, tj. układu zachowującego płynność krwi w naczyniach krwionośnych oraz systemu warunkującego możliwość krzepnięcia krwi, jest jeden spośród pierwszych wymogów bytu i wydolności organizmu.

Objawy zaburzeń krzepnięcia krwi

Częstymi sygnałami zaburzeń krzepnięcia krwi są: tendencje do rozwijających się krwawień, np. po wyrwaniu zęba, zranieniu, upośledzenie zdolności do wytwarzania się skrzepu, wydające się krwotoki do jam stawów. W małopłytkowości pierwotnej, prócz symptomów skazy krwotocznej wykazuje się zazwyczaj wzmocnienie śledziony, powiększoną ilość megakarioblastów i megakariocytów w rdzeniu kostnym oraz przedłużenie czasu krwawienia. Deficyt tenże okazuje się nie tylko naturalnymi tendencjami do częstych, zazwyczaj niewielkich wybroczyn na skórze i błonach śluzowych, natomiast także wielokrotnie większymi krwawieniami śródmiąższowymi np. do mięśni, mózgu, krwotokami centralnymi do przewodu pokarmowego lub zewnętrznymi z dróg rodnych kobiety.

hemofilia - jak sobie poradzić z zaburzeniami krzepliwości krwi

Leczenie zaburzeń krzepnięcia krwi

By wykryć przypadłość, potrzeba wykonać badanie laboratoryjne, które wskaże deficyt czy nadmiar pojedynczego bądź większej liczby elementów, oraz też ich kondycję fizjologiczną. Jest to ciągłe i ciężkie badanie. Leczenie objawowe wykonywa się w szpitalu. Wykorzystuje się świeżą krew lub środki krwiopochodne zawierające brakujący element osoczowy, tak zwaną globulinę przeciwkrwawiączkową. W razie nastąpienia krwawienia potrzebne jest wykorzystanie natychmiast zimnego, uciskowego okładu i skrępowanie strefy ciała, oraz następnie przewiezienie chorego do szpitala w celu uzyskania pomocy specjalistycznej. Ważne jest także wzbogacenie globuliny przed możliwym obowiązkowym zabiegiem chirurgicznym. Istotnym czynnikiem ochronnym przeciwko upośledzeniom pracy ruchowej po wylewach dostawowych lub śródmięśniowych jest unikanie wszelkich urazów, obciążeń stawów, oraz także wszystkiego rodzaju wstrzyknięć dożylnych lub domięśniowych. Do działalności ochronnej winno należeć także przestrzeganie wszystkich wskazań o powadze oraz etiologiach zaburzeń krzepnięcia krwi. Problemy te są bardzo szkodliwe i mogą skutkować chociażby śmiercią.
Ochrona w leczeniu hemofilii

[Głosów:0    Średnia:0/5]

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here